vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mier
Ik wroet, ik graaf
richt me naar de lijn
die naar het zoete gaat
de roep van de koningin
me leidt, mijn draad
waarmee ik steeds begin
het is de kriebel
het rode vuur
dat mij versiert
ik ben een mier
en vlieg
wanneer het tijd is
na een bui
wanneer de plas
de regen spiegelt
het blad dat ik
te samen spin
een nest om in te wiegen.
Reacties op ‘Mier’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!