vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
overspel
Weet je nog
hoe wij schrokken,
in de ochtend,
als de deurbel schelde?
Nu eens hinderde je wagen
dan weer waren het
Mormonen of andere
Getuigen van Jehova
de gasmeterman
of kinderen met kaarten
voor hun schoolfeest.
En hoe de warmte
van het bed
en van elkaar
dan telkens
dubbel heerlijk was?
Nu spijt het mij bijna
dat hij nooit belde
om ons in de vroege ochtend
op overspel te betrappen
en in deurwaarderjargon
vast te stellen
dat wij samen overspel,
en -zo dacht ik toen-
de liefde bedreven.

Ingezonden door
Geplaatst op
31-07-2014
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Betrapping Overspel VreemdgaanReacties op ‘overspel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!