Het roestige weerbarstig zijn

er zit traagheid in de tijd
het roestige weerbarstig zijn
kraakt en piept een
al reeds lang vervlogen lied

niets gaat meer gesmeerd
norm en waarden worden
vluchtig aangeleerd
in honger naar succes

stress en haast
jagen op seconden in
het krakkemikkige contact
op oog en hand wordt niet gewacht

pas als het opwinden is afgelopen
omdat de veren zijn gebroken
herkent de dag zijn vierentwintig uur
slaat de klok het levenslied weer puur


wil melker
27/07/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl