Soms wil ik

Het lukte me niet
Het ging niet meer
Ik wilde vooruit
Mijn hart deed zeer

Geen stapje voor stapje
Geen woordje voor woord
Het is dan niet anders
Dan ik mijn gevoelens verwoord

Soms wil huilen
Tranen van verdriet
Maar ik probeer altijd te zorgen
Dat niemand ze ziet

Soms wil ik lachen
Voelen met vreugde gevuld
Maar steeds is er iets in mij
Dat mijn vreugde verhuld

Soms wil ik schreeuwen
Of gillen desnoods
Zodat iemand begrijpt
Mijn gevoelens zo groots

Soms wil ik wegkruipen
In een hoekje zo bang
Niemand die me ziet
Dat is toch al zo lang

Soms wil ik niet meer denken
Gewoon rust in mijn hoofd
En blijf ik hopen
Op wat mijn gedachte beloofd