vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
automutilatie 7
Het begint met een brand in mijn hart.
Wat langzaam mijn ziel raakt.
Het zet mijn donkere kant in vlam.
Tot het allemaal glashelder is.
En ik begin met het snijden in mezelf.
Zie hoe ik het haat.
Met elk stukje van mezelf.
Maar toch doe ik het.
De littekens herinneren me aan het verdriet.
De littekens herinneren me aan de diepe pijn van binnen.
Ze houden me aan het denken wat ik mezelf aan doe.
(c)TFJ Kuipers
Bron:http://luiehond69.blogspot.nl
Reacties op ‘automutilatie 7’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!