Van de hond, de meeuw en de havenbaron
.
De havenbaron
Een havenbaron, zo iets als van een ‘Koopman en te Baat’
maakte zich meester van een kale vlakte
niet nadat hij daarvoor alles rooide en voor hakte
omwille de handel en de winst waar hij voor staat.
De meeuw
Een mevrouw Mantelmeeuw de Kleine
zat met haar eieren knap omhoog
met een aandrang die er niet om loog
daarom zocht zij een geschikte weide.
Het dilemma
Maar laat die wei en vlakte nou hetzelfde zijn
en die twee die gaan niet samen
dat zal zeker de baron beamen
want alleen zonder ei is de wei een bouwterrein.
De hond
Tenslotte komt de hond een pointer op
die weet van blaffen en van keffen
en voorkomt zo de meeuw haar ei te leggen
en voor de scheepsmagnaat alsnog een flinke strop.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
14-07-2014
Over dit gedicht
'Ik kan maar beter aan de wal blijven', zei het ketelbinkie tegen zijn moeder.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Mantelmeeuw RotterdamReacties op ‘Van de hond, de meeuw en de havenbaron’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!