Voor eeuwig dichtbij

Levend in de herinnering
Van een ver verleden
Toen alles nog zo goed was
Maar nu al lang geleden

Jaren zijn er verstreken
Sinds dat de strijd begon
Een helse tijd van leven
In de schaduw van de zon

Altijd was daar de hoop
Op een goed eind
Die hoop was onze houvast
Dat hield ons overeind

Maar volkomen uit het niets
Moest je ons verlaten
Zo hard had je gestreden
Maar het mocht niet baten

Nu verdergaand zonder jou
In een ijzige kilte
Het gemis niet te verwoorden
Dus leven we in stilte

Denkend aan vroeger
Toen jij nog mocht bestaan
Want de herinnering aan jou
Maakt dat wij nog verder gaan

In de sterren opgegaan
Maar met ons allen verbonden
Niets is nog genoeg
Ook al was dit alles wat we konden

Levend voor vroeger
De toekomst voorbij
Voor altijd verder zonder jou
Blijf je voor eeuwig dichtbij