Nooit meer naar huis

Laveloos op het luchtbed
in het blauwe bad.
De middagzon zindert zonder genade.
Ze heeft verloren van de nacht


de lokale likeuren die rijkelijk vloeide,
de barman met gulle lach
op het gezicht.
en de vuistgrote keien op het plein
die enkels doen kraken.
straten door neon verlicht.

Lallend over het lava.
Nooit meer naar huis.


Ze glijdt van coma in het water.
De kater voor eeuwig verdronken
Niemand die het ziet.
De laatste ronde.

Lang Leve Lanzarote.