Laat me nog heel even

Laat me nog heel even vallen,
tot de bodem weer is bereikt.
Laat me nog heel even liggen,
onzin dat ze zeggen dat pijn het leven verreikt.

Ik voel me nog zo klein,
op de bodem midden in het heelal,
Laat het touw nog even hangen,
ik schiet er rakelings door, ik val.

Laat me nog heel even voelen,
op de wereld vol van nep gezicht,
Laat me alsjeblieft nog heel even,
nog heel even voordat het gat weer dicht.

Laat me nog heel even huilen,
huilen om wat ik mis,
Alsjeblieft geef me nog wat tijd
ze zeggen dat dat de pijn slijt.

Alles wordt op me gedrukt,
Nog zo veel moet ik doen,
Bijna geen tijd meer om te voelen,
terwijl ik de littekens van mijn huid afboen.

Ik wil gewoon nog even stilstaan,
bij wie je was als mens.
zoveel dagen alweer voorbij,
terwijl ik je nog steeds hier bij mij wens.

Ik mis je, maar het is al gebeurd,
Door een engel ben je gehaald,
Maar wat ik wel weet,
Is dat zonder duisternis, licht niet straalt.