vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zielspiegel
Je ogen spreken van
velden vol herinnering,
liefelijke madeliefjes,
distels en doornen
De messen in je rug
als vage littekens
en het hart als een
te vaak gelijmde vaas
Een water zo diep,
je verdrinkt in de spiegeling.
Ingezonden door
Geplaatst op
23-06-2014
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HerinneringReacties op ‘Zielspiegel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!