vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn ogen blijven droog
Vaak zei je tegen me
dat je van me hield
maar je liet me vallen
je liet me gaan.
Ik was altijd bang
toen je dit zei
want ik wist dat onze liefde
niet voor eeuwig zou blijven bestaan.
Ik keek je aan
vol met liefde in mijn ogen
maar in mijn hoofd
had ik steeds een vraag.
Er was iets dat ik niet snapte.
Onze liefde,
die was zo vaag.
Ik ga voor jou niet wenen
ik laat geen enkel traan vallen
voor iemand die altijd tegen me loog.
Jij bent geen enkele traan waard van mij.
Mijn ogen
die blijven droog.
Reacties op ‘Mijn ogen blijven droog’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!