jihad

toeristen zijn er nog amper,
maar het oude vrouwtje
zit waar ze al jaren zit
op een grote steen
aan de voorpoort van de tempel
van Baal in Tadmur,
het antieke Palmyra,
bruid der woestijn,
stad der duizend zuilen,
ver van het strijdtoneel

haar kramikkelige kraampje
heeft niet veel te bieden:
enkele zakjes gekonfijte dadels
en andere zoetigheden,
pakjes goedkope sigaretten
beeldjes van Baal
de god die hier ooit heerste
en prentkaarten van zijn tempel,
waar offerbloed
in stromen vloeide

plots stopt een pick-up,
volgeladen met opgewonden jonge jihadi's
ze schelden dat ze alawiet is,
ketters ongedierte,..

een salvo knettert uit een mitraillette
het oudje zijgt neer
in eigen bloed

twee jonge helden
uit een ver land
springen uit de laadbak
en oogsten haar hoofd
als hun eerste trofee
in de 'heilige' oorlog
onder luide zegekreten
"allahu akbar"