vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Langpootmug
Een onwelkome gast
die de muren oploopt
op zoek naar wat
enkel hij vinden wil
en dat 's nachts
wanneer duisternis
langs je raam klimt,
de kilte je omhelst
als een oude vriend
die met je praten wil,
je angst aanjaagt terwijl
tranen je lippen kussen.
Ik ben de langpootmug
die sidderend sterft
tussen twee werelden
na een uurtje licht.

Ingezonden door
Geplaatst op
20-06-2014
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Eenzaamheid OnrustReacties op ‘Langpootmug’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!