1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Verblindend

Naar buiten geduwd,
de gordijnen gescheurd
en de zon die zonet
mijn ogen verblindde,
ik kruip terug.

Het vult me,
hard en diep gezwel
dat me verwart
in het uur van de
verwoestende waarheid.

Als noot gekraakt
onder lichtbundels
weergalmend langs
de gevangenismuren
achteraan de stad.

Nee, vandaag wil ik
in duisternis leven.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Depressie Duisternis Terugkruipen

Reacties op ‘Verblindend’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Verblindend