vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kruipen
Het bloed zwelt
en kruipt waar
de pijn mijn ogen
verblindt in woede
Wonden branden
binnen mijn lijf,
doorgestoken kaart,
messcherp gedrocht
Ik praat, ik lig
neer, in de goot
sterven wij eenzaam
in kruipend bloed.
Ingezonden door
Geplaatst op
20-06-2014
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
EenzaamheidReacties op ‘Kruipen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!