Metamorphose

Uit: Het modern Gemak

gelaten schuifelt de koe de slachtlijn binnen
geen weet geen mes is meer te vrezen
als het kadaver bungelt aan de haken
en het gewimperd oog voor altijd staart

niets gaat verloren geen flard
leer om lijm alles moet zij laten
ook de hamburger in overmatig darmvet
wordt de bloedwraak dunnetjes aangezet
tot een helse steek diep in de kwabbenborst
het einde viert om wat zij niet grazen mocht

Over de weide hangt de ochtendnevel
waarin zij eeuwig vredig waden mag.

Guido van Geel