vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Metamorphose
Uit: Het modern Gemak
gelaten schuifelt de koe de slachtlijn binnen
geen weet geen mes is meer te vrezen
als het kadaver bungelt aan de haken
en het gewimperd oog voor altijd staart
niets gaat verloren geen flard
leer om lijm alles moet zij laten
ook de hamburger in overmatig darmvet
wordt de bloedwraak dunnetjes aangezet
tot een helse steek diep in de kwabbenborst
het einde viert om wat zij niet grazen mocht
Over de weide hangt de ochtendnevel
waarin zij eeuwig vredig waden mag.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
17-06-2014
Over dit gedicht
'Eind goed al goed' zei Europa en was een koe gelijk.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Metamorphose RichardstraussReacties op ‘Metamorphose’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!