stil verdriet
Stil verdriet.
Heel diep in mij zit een stil verdriet.
Diep verborgen, zodat niemand het ziet.
Voor alles wat ik niet heb gehaald.
De dagen dat ik heb gefaald.
Voor alles wat ik niet had gedacht.
De dagen dat ik te lang heb gewacht.
Voor alles wat niet zo had mogen zijn.
Voor de dagen met ontzettende pijn.
Voor de mensen die ik zo zeer mis.
De dag nooit meer als gisteren is.
Stilletjes probeer ik het een plaats te geven.
En toch de dagen zo mooi mogelijk te beleven.
Alles heeft een reden, al kun je dat niet zien.
Maar ooit valt vast wel alles op zijn plaats misschien.
Daarom hou ik het bij me, mijn stil verdriet.
Ik weet, “alles komt goedâ€, al zie ik het niet.
Maar kan ik het soms toch niet aan.
Blijf dan eventjes naast me staan.
Want dat is het moment, waarop je even ziet.
Ook ik draag het bij me, het stille verdriet.
Ingezonden door
Geplaatst op
15-06-2014
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘stil verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!