vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het laatste luiden
ik heb torens altijd gemeden
maar tonen van de klokken
kwamen in iedere uithoek
met alle vroomheid naar beneden
zij raakten bleven haken
in een oud religieus gevoel
dat opriep om samen te komen
leven te schonen voor het goede doel
zij horen bij een tijd
die ik heb overleefd
de huidige goede herder weidt
zijn schapen in een andere geest
ik kan het niet ontwijken
de ceremonies zullen blijven
tot dat ook mijn stoet
in processie het laatste luiden groet
wil melker
30/05/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
30-05-2014
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Kerkklokken LevenReacties op ‘Het laatste luiden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!