herrenneringen

De sterren schitteren in het maan licht,
Ik kijk door het raam en hou voor even mijn ogen dicht.
Ik denk dan terug aan de tijd toen jij nog in mijn leven was,
toen jij mij altijd op jou schoot voor las.

Mijn leven is veranderd sinds jij heen bent gegaan,
toen jij mij hier alleen liet staan.
Je was ernstig ziek,
ook had je te veel verdriet.

Geen moed meer om te vechten,
je wou je ook niet meer aan mensen hechten.
Je voelde je alleen,
je had geen vrouw meer om je heen.

Je zoon die was je al veel te vroeg verloren,
dat ik alleen naar school toe fietste wou jij nooit aan horen.
Je beschermde me te goed,
maar ik was voor jouw je vlees en bloed.

Mijn opa is te vroeg heen gegaan,
maar hij waakt over me en zal altijd achter me staan.
Ik mis hem hier aan mij zij,
was jij nu maar hier bij mij.

Toch zie ik jou nog lachen,
dat zit nog heel goed in mijn gedachten.
Nog steeds hoor ik je grappen,
en zie ik mijn kleine voeten in het zand naast jouw grote stappen.

Herinneringen raak je niet meer kwijt,
hij blijft gewoon mijn opa voor altijd.
Hij leeft in mijn hart en in mijn gedachten,
en ik weet hij zal boven op mij wachten.