Geen Gedag

Voordat er tranen gaan vallen.
Voordat er kogels uit geweren knallen.
Nadat alles weer normaal gaat.
Ben ik degene die niet meer bestaat.

Het woord dreunt door mijn brein.
Het woord zelfmoord is opzich maar klein.
Het zijn de daden en gevolgen die het zo groot maken.
Het maakt niet uit, ik zal niemand raken.

De laatste zin die ooit door mij geschreven zal zijn.
De laatste druppel uit het glas wijn.
De rode vloeistof stroomt door mijn bloed.
Het is tijd om te gaan hierna is er geen spoed.

Ik stap naar buiten de deur gaat langzaam dicht.
Ik loop op de dijk met het water in mijn zicht.
Richting de haven waar mijn stijger muurvast staat.
Dit word het punt waar voor mij de wereld vergaat.
Ik loop stap voor stap naar een boot.
Ik spring in het water, dit word mijn dood.

Het koude water klotste en ik werd naar onder getrokken.
Mensen vanaf de kant schreeuwden en keken geschrokken.
Het was te laat ik had hier niets meer te doen.
Opeens voelde ik van de duivel een zoen.