Witte lange vingers
Witte lange vingers met kort gekloven nagels
Raken mijn gezicht zacht en teder aan
En even voelt het veilig, een beetje vertrouwd
Snel te bedenken dat je toch niet van me houd
Mijn korte haren worden aan de kant geschoven
Achter mijn oren, zodat je mij goed ziet
Mijn verscholen ogen naar de grond gebogen
Mijn angst is te ruiken, ook al wil ik dat niet
Een witte roos, word in mijn hand gedrukt
Waarna je mijn trillende handen omlaag drukt
Mijn gezicht raak je voor t laatst, zacht en teder aan
Waarna je het mes zonder aarzeling op mijn keel zet
Het rode bloed, valt druppend op de grond
En ik zak snel in een, je laat me los , je laat me gaan
Alles wat ik ooit heb gewild, heb jij gedaan
Ik heb nog even gesmeekt, laat me niet alleen vergaan.
Reacties op ‘Witte lange vingers’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!