Hebzucht #2
Hij was een goeie jongen,
Haalde goede cijfers
De maatschappelijke ladder goed beklommen
Zijn pad uitgedacht
Door vooruit te blijven kijken
Helaas voor hem,
kon de voorspoed,
waaraan was gewend,
Niet voor eeuwig in zijn leven blijven
De stijgende lijn was langzaamaan aan het verdwijnen
Hij was niet gestopt aan zijn top
Hij wilde veel te veel,
hij dacht de wereld in zijn zak te hebben
dus hield hij niet zomaar op
Verblindt door de hebzucht,
nam zijn carrière nu een duikvlucht
Hij vocht nog steeds terug
Het was hem toch al eerder gelukt
Dus waarom nu niet meer?
Het was de hogere hand
Die het tijd vond dat
De tijd werd omgekeerd
Die het tijd vond dat
Van de tegenslagen werd geleerd
Maar hij bleef verblind door de hebzucht,
voor het geld en voor de macht
Te naïef om er van te leren
Zo gefocust op zichzelf
Dat hij niet meer aan zijn naasten dacht
Hij bleef vechten tot de dag,
Tot de dag van de fatale klap
Tot de dag dat hij de bodem van de put zag
En hij kwam er nooit meer uit..
Hij liet zijn familie vallen
Toen hij alleen maar bezig was met geld verdienen
Nu door zijn familie vebannen
Terwijl hij nooit had verwacht
ooit te kunnen gaan verliezen
Nu zit hij met een spuit in zijn arm
op de straat in de stad
Met een vage herinnering,
van de tijd dat hij dacht,
dat hij de hele wereld,
in de palm van zijn handen had..
Reacties op ‘Hebzucht #2’
-
Goed gedicht, hopelijk gaat dit niet over jou?.. Vooral de laatste alinea vind ik erg mooi, dan koppel je het nog eens terug aan waar hij eerder zo aan vast hield! mooi gedicht!
Ik dicht - 12-05-2014 om 11:44
-
Dankjewel, nee gaat niet over mij hoor het is verzonnen, maar bedankt voor je mooie reactie!
PatrickS - 12-05-2014 om 15:07