De Wolk

De Wolk


Ik zoek niets, wandel slechts in mijn hoofd
en drink wat aan de bar van dit zinkend schip.
maar nooit zal ik betalen op deze gekerfde klip.
Straks heeft het water alles toch tot het as gedoofd.

Geen wil geen verzet, laat de doden schreeuwen
Zodat je vreest om wat bleek zal lijken
Daarbuiten zweven zij diep en ze kijken.
Wat zal het, dood ben ook ik nog eeuwen.

Het lieflijke laat ontwaken in het witte
licht, zondagochtend, muziek en koffie,
de zon, en fietsen, lopen of toch niet
of wel of zou er onweer in zitten.

Guido van Geel