Een tunnel met nooduitgangen

Misschien is het goed om te weten dat de nooduitgangen uit deze tekst de dingen zijn waar je het moeilijk mee hebt!



Een schop, een duw, en voor je alleen maar die lange tunnel.
Een tunnel die lijkt niet op te houden.
Nooduitgangen lijken de redding, maar nee, een nieuwe schop een nieuwe duw uit de nooduitgang maakt het dat je weer verder probeert te reizen, om nog maals je leven weer in het ritme te laten gaan. Vol wonden, vol scheuren en een traan waar niemand iets van lijkt te weten. Je bent nog geen eens hersteld van de vorige nooduitgang, en de volgende komt al. Je hoopt op een lichtpuntje, op het einde van die tunnel, maar je hoop wordt steeds minder…

Tot op een dag twee schimmen te zien zijn… je loopt harder, en harder, en dan zie je twee meisjes staan, en als je heel goed kijkt zie je dat ze twee handen naar je uitsteken… Het dringt tot je door, en je begint te glimmen… Is dit je redding?

Dan beginnen de meisjes te praten, ze zeggen: meisje, wij proberen je te helpen, wij proberen die schop en die duw tegen te houden, zoals je dat ook voor ons gedaan hebt. We zullen jou wonden verzorgen, en je een arm geven om op te steunen.

Er zal soms verdriet zijn, omdat de duw en de schop uit de nooduitgang tegen gehouden moet worden, maar er zullen ook hele mooie momenten zijn, omdat wij er zijn voor elkaar.

Liefs..