1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Lone survivor

Woke up one day,
went downstairs to eat.
No parents or brothers,
not even a cat to feed

I look outside my window
into the garden, once so green.
No plants, no people on the street,
not even a single little bird to be seen.

I ate my breakfast
and went outside.
The streets, they were empty
like everything went and hide.

I went to the grocer
but the shop was shut.
Not even children were playing,
inside the little wooden hut.

I saw a little doll,
just lying in the dirt.
It had black beans as eyes
and a smudged red skirt

I went back home,
and opened the door.
Everyone was there,
but I was the lone survivor.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

een random gedicht, geschreven toen ik 12 was.

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Alleen Negeren

Reacties op ‘Lone survivor’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Lone survivor