Mijn koud bloed

Uit zelfinteresse kijk ik terug
Naar die avonden met meiden
Waarop ik mij beschonk
En mij door hen liet verleiden

Lachend denk ik dan aan hen
Vol onbegrip van hun verlangen
Hecht ik ergens waarde aan
dan aan hun blikken vangen?

Met nuchtere glimlach ook toen
Wanneer haar lippen de mijne omsloten
Zij, van aarde gedreven door drank en zoen
Was de passie mij even ontschoten

Alle arrogantie weggelaten
Voel ik ook een innerlijk vrezen
Dat zij mij altijd zullen verlaten
Wetend van mijn roerloze wezen

En met gereflecteerde koelheid
Geven ze mij een klap in het gezicht
Omdat ik hen heb bedrogen
Ik voor hen ben gezwicht