vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
je blauwe plekken
je zegt de liefste dingen
en hebt mijn waarheid door
maar de leugens geloof je ook
ik kan het niet vaak genoeg horen
ik geloof je niet
ik ben niet leuk, lief, mooi
al je blauwe plekken heb je van mij
mijn angst om aangeraakt te worden
want ik wil niet kwetsbaar zijn
je gelooft mijn lust naar pijn
maar zo wreed ben ik niet
ik kan jou aan, maar je liefde niet
weet tegen wie je het opneemt
een meisje dat al jaren gelooft
het niet waard te zijn
overwin eerst mij
want mijn liefde is groot
maar ik gun het mezelf niet
Reacties op ‘je blauwe plekken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!