Help, ik dicht over jullie

Er zullen altijd mensen zijn
die denken dat ze beter zijn
Het spijt me dat mijn woorden
nu eenmaal mooier zijn dan jouw
10-kilo-make-up-gezicht
leer er toch mee leven dat
alles wat warm is,
koud kan worden
en zelfs de langste winterslaap
niet voor altijd is.

Het spijt me dat ik kan zingen
en spreken voor de klas
dat mijn schrijfsels per dag
meer worden gelezen dan jouw
ontelbare populariteit

Het spijt me van m’n korte haar
en mijn kleren die waarschijnlijk
nooit zullen tippen aan jouw
veel te dure merkkledij
vrouwelijk zijn is toch ook geen pretje

Het spijt me dat mijn woorden
beter nemen op papier
waar ik zonder commentaar
kan zeggen over jouw
rottig karakter wat IK wil

Het spijt me dat je ooit mijn vriendin was
Het spijt me dat ik je ken
en dat ik je voorlas
uit wat ik dacht dat ik ben
in boekvorm

Het spijt me dat ik zwak ben
en dat ik af en toe moet wenen
dat ik je schouder nog het beste ken
en dat ik van jouw
geen afscheid kan nemen

Het spijt me dat mijn ouders rot zijn
en dat ik moet ventileren
Het spijt me dat je denkt dat ik loog
omdat ik niet veel hoef te studeren

Het spijt me voor je pijn
waar je mij nu de schuld van geeft
Het spijt me voor die laffe ik
die niet direct een gevat antwoord heeft

Het spijt me nog het meest dat mijn oma stierf
en ik er toch niet voor jou ben geweest
op een moment dat ik jou nodig had
Het spijt me dat er een hemel voor jou bestaat
en dat je mij dumpt in de hel
Het spijt me dat ik anders ben.

Ik wou dat ik kon vliegen
want als je mij dan zou laten vallen
zou het minder pijn doen