Ik wou
Ik wou dat ik een mol was
In een hol diep onder het gras
Ik wou dat ik niet zag
Mensen met irritant gedrag
Tussen hen met hun mooie gezicht
Maar alleen op zichzelf gericht
Met zulke mensen om me heen
Voel ik me soms vreselijk alleen
Ik wou dat ik een kat was
Voor het raam achter glas
Dat de zon alleen op mij scheen
En niet op de mensen om mij heen
Door mijn ogen de wereld kon bekijken
En de blikken van mensen kon ontwijken
Dat ik me nergens iets van aantrekken zou
Egoïstisch kon zijn zonder berouw
Ik wou dat ik een giraf was
Kon gaan met een statige pas
Met opgeheven hoofd
Mijn hart niet verdoofd
Een hoofd niet verward
Gedachten niet zo zwart
Ik wou dat ik alles kon overzien
Wat nog gaat gebeuren misschien
Ik wou dat ik vlinder was
Niet hoefde lopen in de pas
Dat ik vliegen kon in de lucht
Me niet ergeren aan een gerucht
Dat ik kon vliegen in de zon
En alles achter me laten kon
Voelen als een vlinder zo vrij
Niet verdrietig, alleen maar blij
Reacties op ‘Ik wou’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!