Vrede

'Vrede’

Een tortel in de morgenstond
Kwam met een hart tussen zijn klauwen
‘Vrede?’ vraagt hij gericht langs mijn mond
Ik vraag je weer mij te vertrouwen

De pijnlijke dalen zijn verdwenen
Een moedig strijdveld herhaalde zich een ettelijke maal
Nu je gezuiverd bent van het verleden
Mogen we verder met ons verhaal

Liefde is een bekoorlijk wonder
Een rit van zeer en diverse ontkomheden
Soms denk je, ik doe het liever zonder
Maar nu is er dan toch de zin van vrede

Zo nu en dan komen we in de dromen van beide
Transparant badend in het water van dag en weleer
Het reizen naar het lichtkleurige zijde
Op zoek naar de dansende zwanen aan het meer

Hemelsblauw is de lucht boven behangen
Met beelden van een oud vergezicht
De eeuwenlange stilte als adem gevangen
Maar de onvoorwaardelijke liefde nu als poolster belicht

© Madeleine Oppelaar. Gedicht geschreven op 19-4-14. Tijd close: 0:16 uur.
Gelieve de woorden niet kopiëren zonder het schriftelijk bericht van de maakster zelf. Dank! Met warme groet, Madeleine.