vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vogelvrij
Vliegen, door de vleugels open te slaan
Even onwennig, daarna volop tegenaan
Een vogel heeft geen grenzen, over alles heen
Rustig zweven in dat onvergetelijk zicht, nu meteen
Tijd zit zelden neergepoot, een levenslange vlucht
Indrukwekkend zicht daarboven, hoog in de lucht
En ’s avonds, als de hemel z'n sterren projecteert
Nachtelijk plekje zoeken, tot het licht wederkeert
Een pluim voor mensen die een vogel willen zijn
Elegant de aardbol over, geen vette scheidingslijn
Nieuwsgierig de wereld over, o 't lijkt reuzefijn
Reacties op ‘Vogelvrij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!