Ongeboren wondertjes
Onze kinderwens was zo groot
jarenlang moesten we proberen
tot er een kindje groeide in mijn schoot
Ik wist het nog maar pas dat jij bestond
maar er is iets misgegaan
en ik moest je al weer afstaan
mijn eerste wonder
Paar jaar later opnieuw zwanger
ons geluk kon niet meer stuk
deze keer al 11 weken ver
we dachten, deze keer is het gelukt
We hadden je hartje horen kloppen
konden je op de echo zien
waarom moest alles weer stoppen
werd het weer als voordien
ons tweede wondertje, ook jou waren we verloren
ons tweede wondertje, ook jij ongeboren
Het is ondertussen al meer dan 5 jaar geleden dat ik jullie allebei verloor maar vergeten doe ik jullie niet, jullie zijn onze beschermengeltjes en dat bied me ergens troost, stel het goed daarboven, en bedankt om over ons te waken

Ingezonden door
Geplaatst op
16-04-2014
Over dit gedicht
Ik heb nu een dochtertje waar ik zielsveel van hou en voor niets of niemand zou willen ruilen, maar vergeten doe ik jullie niet, mijn twee wondertjes
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Ongeboren wondertjes’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!