vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
automutilatie 6
Ik voel het in me zitten.
Het stroomt door mijn aders.
Als dikke zwarte drab.
hoe hart ik ook snij het komt als zwarte drab naar buiten.
Maar het blijft zwart het word niet rood.
Het is te veel.
Het zit zelfs in mijn cellen.
Het zit zelf in mijn dna.
hoe hart en veel ik ook snij.
Ik kan de duisternis niet uit me krijgen.
Het zit te diep in mij geworteld.
(c)TFJ Kuipers
(Bron:luiehond69.blogspot.nl/)
Ingezonden door
Geplaatst op
14-04-2014
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Automutilatie Wanhoop ZelfbeeldReacties op ‘automutilatie 6’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!