de zon
de zon gaat onder op t witte strand,
wij lopen daar hand in hand,
het avondrood overschijnt je mooie ogen en prachtige gezicht,
de ogen waarvoor ik compleet ben gezwicht,
we kijken elkaar diep en intens aan,
de zee golft de branding breekt dit is het moment waarvoor ik wil gaan,
k streel je zachtjes door je haar,
dit moment is perfect het moment is daar,
je kijkt me aan en zegt,
ik hou van jou dat klinkt zo mooi zo verwarmend zo oprecht,
we lopen verder langs de zee,
de zwoele avond is gearriveerd en een zacht briesje voert ons veder mee,
zo zou het hele leven moeten zijn,
momenten vrij van alle zorgen en pijn,
momenten dat je alles durft los te laten en even te vergeten,
compleet leven in het moment,
dan is het pas echt leven het leven zoals niemand het eigenlijk kent...
Reacties op ‘de zon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!