vorige gedicht
vorige gedicht
chaos
chaos
wat kan een mens toch wazig zijn
als de vlinders vrij gaan vliegen
diep van binnen doet het pijn
maar ik kan gewoon niet liegen
verstand komt niet meer aan bod
gevoelens juist steeds meer
het voelt aan als het lot
en het doet fysiek zo zeer
hitte tussen twee vuren
en blussen wil ik niet
van mij mag het gevoel wel eeuwig duren
zolang niemand het maar ziet
het is niet eerlijk maar het voelt zo fijn
stiekem over je dromen
dat je ook bij mij wil zijn
Reacties op ‘chaos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!