vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Hoogste tijd
Een waas voor mijn ogen
De drang om alles stuk te gooien
Het vreet me op, maakt me kapot
Ik heb ruimte nodig om te ontdooien
Onzichtbaar is het daar
Steeds maar weer, elke dag
Elke dag stop ik het weg
Verborgen achter een wrange lach
Mijn levensvragen onbeantwoord
Altijd weer die onzekerheid
De drang die drijft me voort
Door de zoekende strijd
Een barst van alle woede
de boosheid ik moet het even kwijt
Het moet nu echt veranderen
Het is hoogste tijd
Ingezonden door
Geplaatst op
31-03-2014
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LevensvragenReacties op ‘Hoogste tijd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!