Depost

Haast als een gerijmd vertellen
Scheur ik repen uit mijn hart
Verlijmd met kaders als cellen
Bewuster na iedere flard

Mijzelf gegooid voor de leeuwen
Nu in een beestenoog omzeilend
Verborgen conventioneel schreeuwen
Geknoopt als ware ik ijlend

In een aftastend versnellen
Kruip ik nu terug in het tegenstellen
Blijf ik maar doorvertellen
En mijzelf teleurstellen