vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gehavend
Nagenoeg geen kans gekregen, diep donker gestrand
Een gat in de boeg, een kapotgescheurde wand
Gasbellen, de enige overlevenden die het oppervlak bereiken
Eenzaam stervend, voor ze naar de hemel konden bekijken
Natuur toont zijn macht, terwijl het wrak ondergaat
Troostende vissen, treurige tranen op het gelaat
Intiem vergroeid met de bodem, versiert door koraal
Enge bewoners, duistere stilte, geen hoorbaar kabaal
Nooit meer vertrekken, de thuishaven binnengevaren
Ellendig volgelopen, nog jaren rampzalig bewaren
Leven verandert, nieuwe vrienden, laten bezinken
Fantastisch, ook daar beneden is er kans om uit te blinken
Reacties op ‘Gehavend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!