vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Alleen (afscheid)
Ik ben alleen,
niemand om me heen.
Alleen op het strand,
alleen zee en zand.
Maar toen ik jou zag,
blauwe ogen en een lieve lach.
Toen we naast elkaar zaten,
voelde ik me niet meer verlaten.
We raakten aan de praat,
en opeens was het heel erg laat.
De zon ging onder,
toen besefte ik, hij is echt heel bijzonder.
Ga alsjeblieft niet weg,
is het laatste dat ik nog tegen je zeg.
Ik val voor je neer,
samen, voor de laatste keer.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-03-2014
Over dit gedicht
Een gedicht over de laatste keer dat ik mijn oom in leven heb gezien. Twee dagen na onze ontmoeting op het strand is hij helaas overleden aan uitgezaaide longkanker.
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Afscheid Alleen Kanker Overlijden Strand ZiekReacties op ‘Alleen (afscheid)’
-
Heel mooi!
Verwijderde gebruiker - 24-03-2014 om 17:06
-
Respect!!!!
Prinses Mars Xx - 26-04-2014 om 21:42