vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
knopen ontbroeken.
jij wint hem op, om
je vingers.
hoe kan het ook anders?
hij zoekt de tocht, toch
in die ene hoek.
nooit aan gedacht, toch?
jij ontbroekt je knopen, knoop
dat in je oren.
wat had je dan verwacht?
jij ontbroekt haar knopen
zij... , wat
had ik gezegd?
ik had meer
van jou
verwacht.
Reacties op ‘knopen ontbroeken.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!