Levenspad

LEVENSPAD

Laat mij maar struinen door de velden
en dwalen door het dichte bos
waar tere anemonen stralen
wit als sterren op het mos

De beek die in zijn bedding klatert
laaft me als ik dorstig ben
voert me mee naar vreemde plekken
die ik uit verhalen ken

en als ik ’s avonds moegelopen
liggen ga in ’t zachte gras
dan heeft het pad ten slotte mij gevonden
en me gemaakt tot wie ik was.