Al die jaren

Al die jaren.
Heb ik niks anders gedaan dan gehuild.
Al die jaren.
Heb ik gewacht op het eind.
Maar het kwam niet.
Ik heb zo veel pijn.
Zoveel verdriet.
Duizend keren gesneden
Duizend keer alles verzwegen
Toen kwam hij.
Hij merkte het.
Hij vroeg wat er was.
Hij was de eerste die het vroeg.
Hij was de eerste die het merkte.
Hij is de enige die nog telt.
waarvoor ik leef.
Voor niks anders.
Hij laat me voelen dat ik iemand ben.
Bij hem kan ik mezelf zijn.
Niet iemand anders.
Niet de gene die ik me voor doe...