vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zijden doek
Verzoet zoete honing,
helderblauwe woorden.
Waaiend bloesem,
op een winterdag.
Maar plots was het daar
Het omringde me
Een zijden doek
Ogenschijnlijk zacht en glad
werkelijk star en strak
En steeds strakker ging de doek
Tot de duisternis toesloeg
Ingezonden door
Geplaatst op
14-03-2014
Over dit gedicht
Dit is een gedt voor een geliefde, die ooit zo speciaal was. Maar niets is voor altijd, al duurt het nog zo lang. Ik heb het geschreven voor iedereen die zichzelf of anderen hier in herkennen
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Duisternis Kwelling Liefde Verdriet VervalReacties op ‘Zijden doek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!