Ik rijk naar de hemel

Ik spring naar de hemel.
Hopen dat ik hem kan aan raken
Ik spring maar val daarna weer.
Nog een keer en nog eens.
Ik wil de hemel aan raken en dichter bij jou zijn.
Ik spring en spring, zonder resultaat.
Dan val ik in de diepte.
Ik gil en wacht op de klap die al mijn botten zou breken.
Maar dan kom jij.
Je pakt mijn hand en trekt me op.
Je houd me vast en laat me omhoog vliegen.
Dan krijg ik de schrik van me leven.
Daar beneden ligt iets.
Iets met ijzige koude ogen.
Starend naar boven.
Bloed… overal.
Ze is gevallen…
Ik ben gevallen
Het was mijn lichaam.
Ik kijk er naar.
Maar langzaam verdwijnt het.
Niemand komt er achter waarom ik ben gevallen.
Omdat ik het niet kan vertellen.
Hij glimlachtte en nam me mee.
Weg van de mensen van wie ik hou.
Weg van de mensen die ik gebroken heb…