vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Nu ben je alleen
Ik deed mijn ogen open
en al het fijne verdween.
We waren allemaal aan het hopen,
want waar ging het heen?
Altijd zo van elkaar gehouden,
vandaar dat jullie trouwden.
Maar waarom nu niet meer?
En kwam het ooit nog weer?
Maar alles wat we wilden gebeurden niet.
En jullie namen afscheid en zeiden:
Vergeet-mij-niet!
Ingezonden door
Geplaatst op
12-03-2014
Over dit gedicht
Ik heb dit geschreven een paar dagen nadat ik te horen kreeg dat mijn ouders gingen scheiden. Ik hoop dat jullie het mooi vinden.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Alleen Hoop Scheiding Trouwen Verdriet WaaromReacties op ‘Nu ben je alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!