vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tijdloos
Terwijl de tijd zich onschuldig ontfermt over het heden
Wijst de klok al lang niet meer naar het verleden
Elke seconde tikt schadelijk weg, alles wordt groot
Een terugblik, retorische beelden, de chronische dood
Twijfel niet, beslis voor een gedachte in tijd kan sterven
Waag en laat een droom niet eindigen tussen de scherven
Eventjes stilstaan, rondkijken en dan weer de toekomst in
Ervandoor met die rugzak vol ervaring, een nieuw begin
Reacties op ‘Tijdloos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!