Verdwaald

In het donker van het bos
Waar de schaduwen bewegen
Op het ritme van de wind
En het getik van de regen
In het donker van het bos
Waar je geen hand voor ogen ziet
Schuilt een ziel onder de boom
Maar aanwezig is hij niet
In het donker van het bos
Zit hij daar met gebogen rug
Verzopen door de regen
Er is geen weg meer terug
In het donker van het bos
Is hij moederziel alleen
Enkel de schaduw van de bomen
Waken om hem heen
In het donker van het bos
Van het pad geraakt
Wachtend op het ochtend ligt
Dat hem uit zijn droom ontwaakt
In het donker van het bos
Waar de nacht haar stilte straalt
Zit een eenzame man
In de duisternis verdwaald