Mijn land en mijn domein.
Ik dicht in raadsels,
Elk gedicht een raadsel erbij,
Elk gedicht een gedachten eruit,
Elk gedicht schreeuwend, groot en luid.
Frustraties door onbegrip geholpen,
Weg door mijn schrijvend hand,
Raarheid verloren in het donker,
Ik zet mijn vlag op mijn machtig land.
Want dit is mijn domein, ik bevecht elk gebied.
Vreugde, haat, woede, geen een gebied die je niet ziet.
Ik sta voor wat ik zeg, ik zeg voor wat ik sta,
Schrijvend mijn gedachtes achterna.
Weer een vaag gedicht, en zo te wachten nog weer meer,
Schrijvend in het gat, geen één gedachten die ik niet probeer.
Weer een heerlijk mysterie, mijn eigen codetaal,
Zittend op je eigen stoel, in de niet volle zaal.
Maar dit is mijn domein, hiervan blijf je af.
Woorden mag je kiezen, denken wat je wilt,
Maar die woorden graven zijn eigen graf.
Ik ben onbereikbaar, door de tijd gekild.
Reacties op ‘Mijn land en mijn domein. ’
-
Wat een mooi gedicht weer! Vind t mooi geschreven, een beetje mysterieus ofzoiets.. Merk ik ook wel bij je andere gedichten, heel mooi!
Someone - 07-03-2014 om 19:18
-
Wat een mooi gedicht :o I love it :D
Verwijderde gebruiker - 07-03-2014 om 19:52
-
dat vage maakt het juist zo mooi, het laat je nadenken en het geeft een bepaald gevoel bij een gedicht, je hebt je gevoel en je denken hier sterk neer gezet, ik hou van deze style, hoop dat je nooit meer stopt met schrijven
PatrickS - 08-03-2014 om 21:13
-
Deze vind k ook heel mooi;o
Verwijderde gebruiker - 18-03-2014 om 17:40