'EEN ROOS'

Je was als een roos in de wind,
Sterk, maar toch o zo teer,
Je was als de zon, zo'n stralend kind,
Maar nu ben je er niet meer.

Je leefde intens, en zonder zorgen,
Al moest jouw roos zware stormen doorstaan,
Velen hadden angst voor een nieuwe morgen,
Angst, of jouw roos niet was vergaan.

Maar helaas ging jouw roos te vroeg verwelken,
En ging voor velen de zon een beetje onder,
Er hangen tranen aan de bladeren en kelken,
Nu jouw zon niet meer warmt, is 't zo koud zonder.

Toch blijft jouw roos in vele harten doorbloeien,
Helaas moet dat zonder jouw warmte gebeuren,
Maar de liefde voor jou, blijft altijd doorgroeien,
Ook al zal de zon elke dag om jou treuren.