Mijlen ver

De pijn schijnt als een zwarte zon
Verdriet komt terwijl ik niet meer kon
Tranen stromen als een beek door de bergen
De aarde werd gestrooid om jou te verbergen

De leegte is als een groot gat in de aarde
Liefde voor jou is van onschatbare waarde
Woede komt als een vulkaan die is uitgebarsten
Lichamen scheuren door de opgelopen barsten

Het gemis is zo onbeschrijflijk groot
Het is een zwart gat waar je in verdwijnt, de dood
Nu ben je hierboven als een fonkelende ster
Maar waarom in godsnaam ben je toch zo mijlen ver